Kees had als veeverloskundige toestemming om zich vrij rond te bewegen en maakte daar ook gebruik van. Hij trok zich weinig aan van het fotografeerverbod van de Duitsers, waardoor wij nu zijn unieke foto’s kunnen bewonderen.
Daarnaast schetste Kees een beeld van hoe hij de oorlog beleefde, dit deed hij in vijf grote folioboeken, die na de oorlog zuinig bewaard werden, maar weinig werden ingekeken.
Tot zijn dochter de boeken, na het overlijden van haar vader in 2005 inkeek en samen met haar man begreep welk belangwekkend tijdsbeeld zij in handen hadden.
Daar waren al snel ook invloedrijke mensen in hun omgeving van overtuigd, waardoor sponsors voor het boek werden gevonden , wat uieindelijk tot dit imponerende , drie kilo zware, boek heeft geleid.
Naast de humor, waarmee Kees zijn belevenissen vertelde, vallen vooral zijn unieke foto’s op.
Niet alleen van het Westland, maar ook van Rotterdam en Delft toont hij ons zeldzame beelden.
zie ook: http://www.oorlogsdagboek-keestetteroo.nl
Via Dirk Docter