door Webmaster | jun 27, 2023 | Battlefieldtours
Zaterdag 3 Juni.
Wij vertrokken, met een groep van 30 deelnemers, weer vroeg van het Schoolakkerplein in Breda.
Na een aantal pauzes bereikten we de Pont de Normandië die de Seine overspant.
Altijd weer een mooi moment om van deze grote brug, foto’s te maken.
Onze eerste echte “stop”, hadden we bij Pegasusbridge over het Caen-Kanaal.
Deze iconische plek vertelt het verhaal van de troepen van het Oxfordshire- en Buckinghamshire Light Infantery Regiment dat op 6 Juni 1944, na middernacht in slechts tien minuten beide bruggen veroverde.
De landingsplaats van de gliders van Major Howard, de bevelvoerder van de militairen , is nu aangegeven d.m.v. 3 monumenten.
Cafe Gondre, het eerst bevrijdde huis van Frankrijk, doet hier goede zaken met de vele bezoekers die deze plek willen zien.
Achter het museum ligt de originele brug en een replica van de Horsa Glider.
Een overblijfsel van de Atlantik Wall , de Hillman Binkers ligt achter Sword Beach en is normaal gesproken aan de binnenzijde in Juni niet toegankelijk.
Echter… in de week van de herdenkingen rond 6 Juni, was het complex niet alleen binnen te bezoeken, maar er was ook een groot reanactment kamp opgezet.
Geweldig om te zien hoe daar diverse historische voertuigen opgesteld stonden, compleet met de eigenaren, veelal in uniformen uit de tweede wereldoorlog.
Aan het eind van de middag, naar ons hotel in Bayeux waar wij van ons diner genoten.
Zondag 4 Juni.
Achter Sword Beach bij Ouistreham, ligt een grote vuurleidingsbunker van 5 verdiepingen.
Dit unieke bouwwerk herbergt een museum dat toont hoe deze kolos in de tweede wereldoorlog werd bevolkt en dienst deed als “ogen” voor de kustbatterijen.
De “leitstand” kon door het ruime zicht op de kust het vuur op een aanvaller aansturen.
Buiten waren een aantal voer- en vaartuigen opgesteld, w.o. een landingsboot.
Dit exemplaar was een replica en gebruikt in de film “Saving Private Ryan”.
Dan richting Arromanches, hier liggen nog de restanten van de beroemde kunstmatige haven (Port Winston).
Het museum wat over deze haven verteld, was na een forse verbouwing en uitbreiding weer gedeeltelijk open.
Dat de collectie niet meer was wat het voorheen was, hoorden wij van iemand die wij ontmoetten en al jaren in Normandië woonde. Het museum zou zich nu meer focussen op de algemene wo2 geschiedenis en niet meer van dat van de kunstmatige haven. Oordeel zelf!
Het kleine Liberators Museum Normandy dat sinds 2012 gevestigd is in Arromanches en is van een Nederlandse eigenaar , hij vertelde vol trots dat het grootste deel van de collectie bestond uit schenkingen van veteranen.
Enthousiast liet hij zijn zeer unieke verzameling zien. Ons advies; een bezoek is van harte aanbevolen. (9 Rue Colonel René Michel, 14117 Arromanches-les-Bains).
Ons derde en laatste bezoek van die dag, was aan het Overlord Museum en de vlakbij gelegen Amerikaanse Militaire Begraafplaats.
Bij het museum waren een groot aantal historische voertuigen opgesteld, ook reed er een Sherman Tank al luid ronkend zijn rondjes op een weiland achter het kamp. Een bijzondere ervaring.
Her museum zelf is onlangs vernieuwd en bied een ruime kijk op de gebeurtenissen uit de slag om Normandië. De vele diorama’s maken het dan ook zeker de moeite waard om hier te kijken.
De begraafplaats, waar 9386 slachtoffers liggen van de hevige gevechten op D-Day en daarna, wordt door vele duizenden bezoekers per jaar aangedaan.
Hier dringt het besef van de offers die de geallieerden hebben gebracht, goed door!
Maandag 5 Juni.
Vanuit Bayeux weer richting de Amerikaanse sector achter Utah en Omaha Beach.
Ste Mere Eglise is toeristisch, maar zeker het bezoeken waard.
Op de hoek van de kerktoren hangt, al jaren, een pop in parauniform die hiermee refereert aan John Steele, een parachutist van de 101ste Airborne Divisie die zo onfortuinlijk was om aan de spits te blijven haken. Een verhaal met een happy end, hij werd gered en overleefde de oorlog.
Als vanouds was er “Camp Geronimo” , met hier ook weer een keur aan allerlei historische voertuigen.
Een heel bijzonder “item” was een Fransman gestoken in een Amerikaans legeruniform uit die tijd, hij reed op een mooi wit paard, compleet met Amerikaanse vlag op het terrein weg richting het dorpsplein en was later ook aanwezig bij de onthulling van een nieuw monument van Theodore Roosvelt, de bevelhebber van de 4e Amerikaanse Infanterie Divisie die landden op Utah Beach.
Op weg naar Utah Beach. Ligt het kleine dorp Angoville au Plain, dat speelde een belangrijke rol in de gevechten in de streek op en na 6 Juni 1944.
In de kerk was door 2 medics van de “Screaming Eagles” een militaire opvang van gewonden ingericht. De medics, Moore en Wright verpleegden zo’n 80 slachtoffers, zowel Amerikaans als Duits en een jongetje van 4 jaar. In de kerk zijn de getuigen, in de vorm van bloedvlekken, op de kerkbanken zichtbaar.
Vandaag was het blijkbaar feest in dit dorp, wat bleek uit een groot aantal mensen die al dan niet toespraken hielden en herdachten.
Ik zag een oude bekende, de burgemeester van Angoville die ik de hand kon drukken.
Via Sainte Marie du Mont richting Utah Beach voor een bezoek aan het strand en museum.
Tevens werd hier de lunch gebruikt.
Vanwege de vloed en de sterke wind was er dit jaar helaas geen gelegenheid om een strandwandeling te maken. De ruwe golven boden een fraai schouwspel.
Voor ons laatste bezoek van deze dag, zouden we een kijkje nemen op de Duitse Militaire begraafplaats bij La Cambe.
Bij aankomst bleek dat we geen mogelijkheid hadden om de begraafplaats op te komen.
Door een aantal herdenkingen hier, helaas geen toegang voor ons.
Geen nood, wij reden naar Bayeux en bezochten hier de Britse militaire begraafplaats.
Hier liggen 4648 geallieerde en Duitse militairen begraven.
Deze begraafplaats is mede ontstaan door het feit dat hier een aantal grote veldhospitalen lag.
Dinsdag 6 Juni.
Op deze laatste dag, weer naar huis.
Maar niet zonder onderweg “La Coupole” bezocht te hebben.
Deze enorme ronde bunker was bedoeld voor het lanceren van de V-2.
Dat is er, door de zware bombardementen van de geallieerden nooit van gekomen.
Nu herbergt het een museum gewijd aan de bezetting van Frankrijk in WO2 met speciale aandacht voor de omwikkeling van de V-Wapens en een 3-D planetarium.
Rond 19.00 uur waren we terug in Breda en konden terugkijken op een mooie reis,
Volgend jaar is een “kroonjaar” want dan is het 80 jaar geleden dat de invasie in Normandië plaatsvond . Ook dan hopen we weer een battlefieldtour te kunnen maken naar deze historische streek.
Hans Rombouts
Battlefield Guide
History on Site
door Webmaster | jun 21, 2022 | Battlefieldtours
Normandië 4 t/m 7 Juni 2022.
Na 2 jaar “stilte” eindelijk weer eens 4 dagen naar Normandië!
Op 4 Juni vertrokken we, in alle vroegte, richting Frankrijk.
Onderweg uiteraard even stoppen bij de Pont de Normandie, voor degene die voor het eerst dit technische hoogstandje ziet, een aparte beleving.
Ons eerste echte “Wo 2”stop is, als vanouds; Pegasus Bridge.
Ook nu weer een drukbezochte plek met allerlei historische voertuigen, zoals jeeps en GMC vrachtwagens.
Het aantal veteranen dat iedere keer weer deze streek bezoekt wordt steeds minder, dit vanwege de hoge leeftijd of simpelweg het feit dat ze er niet meer zijn.
Toch spot ik ,gezeten op het terras van Cafe Gondre, er een en wel de 96 jarige Roy Maxwell van No 4 Commando. Thuis zie ik een uitgebreid bericht over hem verschijnen op facebook.
Sgt Roy Maxwell & “oude” Pegasus Bridge
We vertrekken weer naar onze laatste stop van deze eerste dag: Abbaye D”Ardenne.
Dit was begin Juni 1944, het hoofdkwartier van de 12e SS Pantserdivisie “Hitlerjugend”.
In de tuin van deze abdij zijn 20 Canadese militaire vermoord, in totaal zijn er in dat deel van Normandië, 156 Canadezen vermoord.
In die zelfde tuin herinnert een monument aan deze gruwelijke gebeurtenis.
De foto’s van de slachtoffers zijn aangebracht op de tuinmuur.
5 Juni:
Omdat het op 6 Juni aardig druk kan zijn in Ste Mere Eglise hebben we besloten om dat dan maar een dag eerder, op de 5e te doen.
Evenals in 2019 is achter het museum. Camp Geronimo gevestigd, dit tijdelijke reanactment kamp met zeer veel originele voertuigen uit de tweede weredloorlog is als een “openluchtmuseum”.
Het terrein is opgeploegd door de vele rupsbanden en wielen van voeruigen en tanks.
Als er een pansterwagen aanstalten maakt om een riondje door de omgeving te rijden, geeft dat een enorme wolk van uitlaatgassen en herrie!
We zullen ze in het plaatsje zelf ook nog eens tegenkomen.
Camp Geronimo
Sherman Tank
We ontdekten ook een nieuw monument dat herinnerde aan de 3 tijdelijke Amerikaanse militaire begraafplaatsen in en rond Ste Mere Eglise.
Als we we weer wegrijden zien we dat het bezoekersaantal drastisch toeneemt!
Geluklig hadden wij alle ruimte en tijd om in alle rust het een en ander te zien.
In Beuzeville-au-Plain, vlak bij de plaats van de crashsite van de C-47 (Chalk 66) waar o.a. Luitenant Thomas Meehan ( 101st Airborne Div, 506 P.i.r. easy-company) in zat, staat het monument dat deze tragische gebeurtenis herdenkt.
Op dit monument met de namen van de gesneuvelden, waar ook de emblemen van 9th Airforce, 101st Airborne en het Currahee Shield op staan.
Het Monument
Ook zo’n historische plaats is Saint-Germain-de-Varreville, hier landde kapitein Frank Lillyman (101st Airborne Pathfinders) met zijn paratroopers in de nacht van 5 op 6 Juni om 00.16 uur.
Zijn taak was om een eurekabaken te installeren en door middel van lichten de dropzone te markeren. Ook hier weer diverse monumenten.
Beide monumenten en een plaquette van de pathfinders.
Zoals ook op iedere tour gebruikelijk, lunchen we bij Utah Beach en maken meteen van de gelegenheid gebruik om strand en/of museum te bezoeken.
Ook hier weer een nieuw monument met als titel “The Lone Sailor”.
Het monument staat voor alle mannen en vrouwen die dienen, of gediend hebben en voor het toekomstige marinepersoneel.
Na de lunch richting Ecausseville waar een uniek gebouw uit de eerste wereldoorlog staat dat nu een museum herbergt. Deze hangar voor luchtschepen is gebouwd in 1916 voor de luchtschepen die werden gebruikt ter bestrijding van de Duitse u-boten in het kanaal.
Later diende deze voor zowel de Duitse- als Amerikaanse troepen in WO2 als opslagruimte.
De hal is 32 meter hoog, 150 meter lang en 40 meter breed!
De expositie over het gebruik van de hangar gedurende de eerste- en de tweede wereldoorlog was zeker de moeite waard. Het museum bevat vele unieke items.
Een kleine greep:
Daarna hebben we nog La Cambe aangedaan. Een van de grootste Duitse Militaire begraafplaatsen in Normandië met 21160 graven.
La Cambe met rechts het graf van Oberleutnant Frerking van Wiederstandsnest 62 Omaha Beach.
Gesneuveld op 6 Juni 1944.
De allerlaatste plaats die we aandeden was Pointe du Hoc.
Beroemd om de actie van de Amerikaanse Rangers die als opdracht hadden om de kanonnen te veroveren die hier opgesteld zouden zijn. Deze bleken eerder al verplaatst te zijn naar een achtergelegen terrein en zijn uiteindelijk buiten gevecht gesteld door deze dappere soldaten.
De Pointe en het Rangers monument.
6 Juni:
Canadese Militaire begraafplaats Beny- sur Mer.
Hier liggen ook enkele militairen begraven die bij Abbaye D’Ardenne zijn vermoord.
British Memorial Ver=sur-Mer.
Dit monument ter nagedachtenis aan alle soldaten die onder Brits bevel zijn omgekomen, werd onthuld op 6 Juni 2021. Naast de 20.000 doden worden ook de burgerslachtoffers herdacht.
Er is een speciale D-Day wall met daarop de namen van 1746 mensen die op 6 Juni 1944 gestorven zijn. In het midden staat een bronzen beeld op een groot voetstuk met 3 soldaten die op D-Day aan land komen. Ook hier veel herdenkingen met enkele veteranen.
Bijzonder zijn de metalen “waymarkers” waarop op ieder een afzonderlijk landingsstrand is aangegeven. Deze staan aan de kustzijde naast het monument.
Utah-, Omaha-, Gold-, Juno- en SwordBeach. De wegwijzers geven ieder de richting aan van het desbetreffende strand.
Waymakers. Gold Beach en Omaha Beach.
Volgende stop; Colleville-sur-Mer Amerikaanse Militaire Begraafplaats.
Hier liggen 9387 mannen en vrouwen begraven.
Het graf van Paratrooper Roy U. Talhelm.
Hij behoorde tot de 101st Airborne Division.
506 Parachute Infantery Regiment G Company.
Gewond op 6 Juni en stierf op 12 Juni 1944.
Hij werd 17 jaar oud.
Het graf van Firstt Lt. Billie. D. Harris.
Hij was piloot bij de 355 Fighter Squadron en kwam om op 17 Juli 1944.
Hij was slechts 6 weken getrouwd met Peggy toen hij als militair uitgezonden werd. Heel lang heeft zijn vrouw niet geweten wat er met hem gebeurd was. Aanvankelijk gaf men hem op als vermist. Pas veel later is zij te weten gekomen dat hij hier begraven lag.
Bij het graf naast de vele bloemen, ook de foto van Peggy.
We hadden veel geluk! Er kwamen 4 straaljagers over die de kleuren van de Franse vlag in rook gaven , Dit was het beroemde stuntteam van de Franse Luchtmacht, Patrouille de France.
Longues-sur-Mer.
Deze geschutsopstellingen in 4 bunkers werd vanuit zee bestookt door geallieerde schepen die er in slaagden om op die manier de 155 mm kanonnen tot zwijgen te brengen.
Op 7 Juni werd de batterij via de landzijde veroverd door de Britten.
Sinds kort is er een nieuw bezoekerscentrum dat nog niet helemaal voltooid is.
Ook hier weer een unieke ervaring; er vlogen 3 Hercules vliegtuigen van de Amerikaanse Luchtmacht laag over de kust bij Longues!
Ook deze 3 Pipercubs in D-Day striping kwamen voorbij,
7 Juni. De laatste dag alweer. voordat we weer huiswaarts gaan. Eerst hebben de deelnemers nog de gelegenheid om in Bayeux zelf, het Oorlogsmuseum of het museum van het tapijt van Bayeux te bezoeken. Het tegenover het oorlogsmuseum gelegen Britse militaire begraafplaats kon ook nog worden bezocht.
Ik heb nog van de gelegenheid gebruik gemaakt om een groot aantal garven te fotograferen van militairen van de Eerste Poolse Pantserdivisie. Deze is op 1 Augustus geland in Normandië en heeft tot het einde van de oorlog zich vechtend een weg gebaand door Frankrijk en België en heeft mijn stad Breda op 29 Oktober 1944 bevrijd.
Volgende reis is gepland op 8 t/m 13 Oktober 2022 en dan gaan we naar Noord-Duitsland met o.a het Marine-Denkmal en U-995 in Kiel-Laboe. Ook het museum in Peenemünde op het voormalig ontwikkelingsterrein van de V-2. Tevens zullen Neuengamme en Bergen-Belsen op het programma staan. Er is uiteraard ook een vrije dag voorzien in onze standplaats Lübeck.
Hans Rombouts
door Webmaster | feb 9, 2017 | Battlefieldtours
3 t/m 8 Oktober 2016.
Na een aantal jaren, was het weer tijd om deze streek te bezoeken. Bij onze vorige reis (2009) hadden we al een aantal bijzondere lokaties bezocht, zoals het R.A.F. Museum in Hendon, Londen en het tankmuseum in Bovington.
Ook dit keer weer een vol en interessant programma!
Op een vroege zaterdagochten reden wij richting Calais om daar met onze touringcar, via de kanaaltunnel, Engeland te bereiken.
Bij aankomst werd het monument bij Capel le Ferne aangedaan. Dit monument herdenkt de gesneuvelde vliegtuigbemanningen tijdens de Slag om Engeland in 1940.
Het onlangs geopende bezoekerscentrum bood extra informatie over deze Slag.
(meer…)
door Webmaster | sep 7, 2016 | Battlefieldtours
Battlefieldtour Normandie 4 t/m 7 Juni 2016.
Zoals u ziet zit de bekende datum 6 Juni in onze reis, deze dag wordt in dit deel van Frankrijk altijd uitbundig gevierd met kerkdiensten, muziek, vuurwerk en optochten van historische voertuigen.
Ook wij hebbendus ook mee kunnen genieten van de festiviteiten.
Op de 4e, vertrokken wij al vroeg richting ons eerste doel, Pegasus Bridge.
“Vele wegen leiden naar Rome”luidt het spreekwoord en dat geldt eigenlijk ook voor Bayeux waar wij verblijven in Logis des Grands Chapeaux in het centrum.
Wij nemen altijd de route via Calais langs de kust, deze is beduidend minder saai als via Lille.
Je komt dan ook door een streek die een oorlog eerder in 14-18 gekenmerkt werd door de vele bloedige slagen; de Somme.
De eerste serieuze stop is Baie de Somme, een fraai natuurgebied gelegen achter een wegrestaurant aan de snelweg. Op de uitkijktoren heb je een fraai zicht op het natuurgebied.
Via Pont de Normandie kom je over de Seine bij Honfleur.
Deze tuibrug heeft een totale lengte van 2143 meter en de overspanning is 856 meter.
Beide pilaren wegen 20.000 ton en zijn 214 meter hoog.
Het is een tolbrug, echter voor fietsers en wandelaars is deze tolvrij.
De brug biedt, bij goed weer, een mooi uitzicht over de Seine.
Een kleiner zusje van de brug die welhaast noch beroemder is, is Pegasus Bridge bij Benouville.
Op de plaats van “oude” brug, dit nieuwere exemplaar. De originele ligt achter het Museum.
Deze plek trekt jaarlijks veel bezoekers die wel eens willen zien waar de 3 gliders zijn geland.
In de nacht van 5 op 6 Juni 1944 was de opdracht van Major Howard om de bruggen over de Orne en het Caen Kanaal te veroveren. Het Ox- en Bux Regiment klaarde de klus in no time en schreef hier geschiedenis.
(meer…)
