september 2012 (519)
De oorlog zou door de Geallieerden zijn verloren wanneer de Duitsers er in zouden zijn geslaagd de scheepvaartroutes te blokkeren. De Duitse U-Boote brachten in de eerste oorlogsjaren zeer veel schepen tot zinken. Door in konvooi te varen onder begeleiding van marineschepen hoopte men de verliezen te beperken. In dit nummer van Terugblik ’40-’45 publiceert W. Oldenburg delen uit het dagboek van Cor van Atte, stuurman van de Keilehaven, een schip van de NV Reederij Gebr. Van Uden. De Keilehaven voer soms alleen, soms in konvooi. Van Atte hield bij hoeveel schepen er meevoeren in een konvooi en wat de verliezen waren. De Duitse U-Boote gebruikten lang niet altijd torpedo’s, zoals men geneigd is te denken. De koopvaardijschepen werden met het boordkanon tot zinken gebracht. Ook stormen zorgden voor verliezen. Na vijf en een half jaar op zee te zijn geweest, kwam Cor van Atte in juli 1945 weer thuis.
R.E. Taselaar vraagt aandacht voor de moeizame opvang van Duitse krijgsgevangenen na het einde van de oorlog in Rheinwiesenlager. Rudi Dolfin wijst op een filmpje, dat op YouTube is te zien, waar Nederlandse militairen in 1940 worden aangezien voor Noren.
Verder bevat dit nummer korte nieuwsberichten en recensies.
