Een battlefieldtour die wij zo’n 14 jaar geleden ook hebben gemaakt, dus weer tijd om ook nu weer Lille en omgeving met een bezoek te vereren.
Vanwege het feit dat het legermuseum er een is van hoge kwaliteit en variëteit , stond ook dit wederom op ons programma.
Om 7 uur s ’ochtends weer met de touringcar van Breda op weg naar ons eerste stop, Notre Dame de Lorette in Frankrijk.
Op deze historische plek is in de Eerste Wereldoorlog hard gevochten.
Vanaf 1914 heeft het Franse leger geprobeerd om deze hoogte op de Duitsers te winnen.
Na hevige gevechten lukte het de Fransen in Mei 1915 om deze belangrijke hoogte te heroveren .
Een strijd die in de voorafgaande periode 100.000 levens kostte.
Een bewijs van deze bittere gevechten zijn de graven van gesneuvelde Franse militairen, zowel individueel als in massagraven.
In de kapel en de toren zijn veel herdenkingsplaquettes geplaatst die het leed van de families in beeld brengen die hun familielid verloren in deze streek.
De namen van 579.606 militairen, van alle strijdende partijen.die in 14-18 in deze streek hun jonge leven verloren staan in alfabetische volgorde gegraveerd op het “Anneau de la Mémoire “ .
Een indrukwekkend monument bestaande uit stalen platen die een ring vormen van 345 meter omtrek.
Wie op deze heuvel staat beseft, door de hoogte, dat deze van strategisch belang was.
Ons volgende bezoek betrof de Britse militaire begraafplaats “Cabaret Rouge”, een van de vele dodenakkers in deze streek. Hier liggen ook Canadezen.
Wat opvalt is dat het centrale gedeelte een cirkel vormt met grafstenen.
Vaak 22 jaar of net iets ouder toen zij vielen bij de hevige gevechten in dit deel van Frankrijk.
Aan de binnenzijde van de muur stenen met de tekst “in memory of”, een eerbetoon aan hen die gestorven zijn in gevangenschap of wier graf verwoest is door bombardementen en dus nu niet meer bekend.
Opvallend zijn ook de vele monumenten aan de vrijwilligers van landen zoals Polen en Tjecho-Slowakije, van die laatste staat er een bij een begraafplaats.
Dat de Canadezen een grote rol hebben gespeeld in de vele veldslagen, zowel in 1916 als in 1917, blijkt wel aan de site “ Canadian National Vimy Memorial Park”.
Als bezoeker kun je door de (gereconstrueerde) originele loopgraven lopen en de tunnels bezoeken waar de Canadezen in aanloop van de slag om de Somme in 1916 schuilden.
Ook is er een fraai bezoekerscentrum.
Nog meer indruk maakt het Canadese monument bij Vimy dat hoog uittorent (30 meter) bovenop de heuvel even verderop.
Dit werd in 1936 onthuld en symboliseert de deelname van de Canadese militairen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd in de strijd.
Na afloop van al deze bezoeken, reden we naar ons hotel in Lille.
De volgende ochtend was er, voordat we naar Brussel reden,. nog even gelegenheid om een wandeling door deze mooi stad met vele monumenten te maken.
In Brussel bevindt zich het Legermuseum.
Dit gebouw herbergt een zeer uitgebreide collectie militaire zaken.
Wandelend door dit museum maak je, als het ware, een reis door de tijd.
Van harnas tot gevechtsvliegtuig en tank,
Wat mij het meest aansprak is de afdeling 1919-1945 met de geschiedenis van het interbellum en de tweede wereldoorlog.
Zeer veel unieke en zeldzame voorwerpen nemen je mee door de geschiedenis en iedere vitrine nodigt de bezoeker uit om ieder aspect te bekijken.
De andere afdelingen zijn ook zeker de moeite waard.
De fraaie harnassen- en wapencollectie is fantastisch mooi en je komt ogen tekort om alles te kunnen zien.
De vliegtuigenhal ondergaat nog een restauratie, maar ook hier weer veel interessants om te zien.
Mede dankzij het mooi weer, de zon scheen overvloedig, was het een geweldig weekend.
Op Zaterdag 14 Oktober weer vroeg op weg richting Altenburg (D), hier hebben we overnacht.
Zondag naar Theresienstadt.
Het kamp werd op 10 Juni 1940 door de Gestapo overgenomen en op 30 Oktober werd het stadje Terezin als ghetto ingericht.
De niet-Joodse inwoners moesten in 1942 hun stad verlaten.
Dit voormalige concentratiekamp deed in de tweede wereldoorlog dienst als opvang voor Joden.
Voor het oog van de buitenwereld zag het er normaal uit, er was voldoende eten en nette huisvesting, echter dit was schijn. Als het Deense Rode Kruis kwam controleren werd gesuggereerd dat alles conform hun regels was.
Waren ze weg dan werden alle extra faciliteiten weer weggehaald.
Het kamp was onderverdeeld in de Kleine Vesting en het stadje zelf.
Een tentoonstelling liet op indringende wijze het alledaagse leven zien.
In het stadje zelf was een aparte tentoonstelling over het ghetto, speciaal voor de Joodse kinderen was een deel van de tentoonstelling ingericht.
Vanwege de vele verzoeken om ook eens Peenemünde te bezoeken, heb ik deze 6-daagse georganiseerd. Niet alleen Peenemünde is erg interessant, er zijn ook nog andere plekken in dit deel van Duitsland die de moeite waard zijn.
Op Zaterdag 8 Oktober vroeg vertrokken zodat we richting ons hotel in Lübeck, ook onderweg het Kz Bergen-Belsen konden aandoen.
ZATERDAG 8 OKTOBER: Bergen-Belsen.
Dit concentratiekamp, in de buurt van Bergen (Nedersaksen), was van origine een kamp voor arbeiders die vlakbij een kazerne moesten bouwen voor de Panzertruppenschule van de Wehrmacht.
Na de Duitse inval in o.a. België en Frankrijk, werd het voormalige oefenterrein gebruikt voor de krijgsgevangenen uit die landen. In 1941, na operatie Barbarossa (invasie in Rusland), kwamen daar ook Russen bij. Het kamp werd toen als; Stalag XI C/311 genoemd.
Vanaf 1943 claimde de SS een deel van het kamp om daar Joden te plaatsen.
In het overbevolkte kamp, waren de leefomstandigheden bar slecht, velen stierven aan honger en ziektes. In Januari 1945, werden in een tentenkamp op het terrein, een vrouwenkamp ingericht met gevangenen uit andere concentratiekampen.
Ook de zusjes, Margot en Anne Frank behoorden tot de populatie van dit kamp.
Beiden stierven tussen eind Februari en begin Maart 1945. Op het terrein is ter nagedachtenis een monument geplaatst. Het kamp werd op 15 April 1945 door de Britten bevrijd,
Zij troffen, naast de massagraven, ook grote hoeveelheden onbegraven lichamen aan .
Vanwege het besmettingsgevaar, werden deze ook snel begraven en de barakken platgebrand.
Aan de ingang van de Gedenkstätte, staat het documentatiecentrum met informatie over het kamp.
Her en der in het landschap, de gedenkstenen voor de slachtoffers van de nazi terreur.
Battlefieldtour Ieper en omgeving. 29 en 30 Augustus 2020.
Zaterdag 29-08. Om 6.00 uur vertrokken we met een gezelschap van 30 personen naar “De Westhoek”. Deze streek wordt gekenmerkt door de vele sporen van de Grote Oorlog 1914-1918.
Ons eerste reisdoel was de Duitse militaire bergraafplaats Langemark. Hier rusten meer dan 44000 Duitse en 2 Engelse soldaten. Een plek die in haar soberheid laat zien wat voor waanzin deze loopgravenoorlog is geweest.
Aangezien onze bestemming, Oradour-sur-Glane niet in een
dag te bereiken en te bezoeken is, overnachten we in Limoges.
De volgende ochtend zijn we bij het herdenkingscentrum
van Oradour, een gids neemt ons mee door het museum en via de aanloop naar de
tweede wereldoorlog naar de fatale gebeurtenissen van 10 Juni 1944.
De 2e SS pantserdivisie “Das Reich”, regiment “Der Führer heeft bevel gekregen om, na de invasie in Normandië van 6-6-1944, richting
het invasiegebied te gaan.
Onderweg
worden door hen in de stad Tulle 99 mannen opgehangen in de straten van de
stad.
Dit
n.a.v. een aanval op Duitse militairen die daar gelegerd waren, daarbij kwamen
er een veertigtal om. Op 9 Juni vond er een overleg plaats met de lokale
Duitsgezinde militie en besloten werd om, als wraakactie, in een naburig dorp een
bloedbad aan te richten.
Uiteindelijk
kwamen er 642 mannen, vrouwen en kinderen om.
President
Charles de Gaulle bezocht in de jaren vijftig het “Village Martyr” en besloot
dat de ruines als stille getuigen moesten blijven staan en zo als monument
vandaag de dag te bezoeken zijn.
Aan het
einde van de rondleiding kom je via gang
met foto’s van de vele slachtoffers bij een trap bij de ingang van het dorp.
De Documentatiegroep stelt zich ten doel de belangstelling voor en de beoefening van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, zijn oorzaak en zijn gevolgen, in de meest ruime zin te bevorderen.
Zij tracht haar doel te dienen met alle wettige middelen.
Op de ledenservice vindt u momenteel o.a. de scans van Terugblik ’40-’45 en een doorzoekbare index van alle artikelen. Vanaf september 1963. Ook is een rapportage van de Werkgroep Einde Verzameling in te zien.
Ter gelegenheid van ons jubileum hebben we in 2018 een verzamelband voor leden uitgebracht. Er passen twee jaargangen van Terugblik ’40-’45 in een band.
De Documentatiegroep ’40-’45 is in 1963 opgericht als vereniging van verzamelaars van documentatie en militaria, maar tegenwoordig is het merendeel van de leden geïnteresseerd in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. De Documentatiegroep ’40-’45 heeft zo’n 700 leden, niet alleen in Nederland maar ook in het buitenland tot in Canada en Australië. Lid worden kost slechts EURO 45,- per jaar! (tot 21 jaar EURO 30,-, minimum leeftijd 16 jaar). Leden in het buitenland betalen daarbij een bijdrage in de portokosten. Daarvoor krijgt u 11x per jaar het blad Terugblik ’40-’45, kunt de beurzen bezoeken en kunt u deelnemen aan excursies. Voor meer informatie kijk onder ‘Vereniging‘.
Opzeggen
Opzeggingen van het lidmaatschap uitsluitend schriftelijk of per e-mail vóór 3 december aan het adres van de secretaris van de vereniging. Het adres staat in Terugblik onder colofon.
Kan ik per maand opzeggen?
Nee, Documentatiegroep ’40-‘45 is een vereniging. en opzeggen is alleen per kalenderjaar mogelijk.
