Een van de meest interessante onderdelen van de filosofie is de ethiek. Eeuwenlang hebben filosofen nagedacht over hoe mensen zich zouden moeten gedragen, wat het goede is en wat het kwade. Een van de meest geanimeerde debatten die ik herinner uit mijn opleiding, ging over een genezende pil. Daar was er maar een van en twee mensen hadden hem nodig. Een van die twee was een moeder van vier kinderen, de ander was verslaafd en had weinig perspectief in het leven. Wie zou de pil moeten krijgen? De moeder, omdat ze de zorg voor kinderen heeft? Maar als je die keuze maakt, geef je dan niet meer waarde aan het ene mensenleven boven het andere? Kortom, vaak is het meer grijs in het leven dan zwart of wit, een keuze voor het goede valt soms niet mee.
Niet echter in het geval van het prachtige artikel van een lid dat in deze Terugblik staat. Ethici zouden daar, vermoed ik, niet veel over debatteren: direct na de Duitse bezetting ging het, zoals hij schrijft, ‘hellingafwaarts’ met Nederlandse scheepswerven, bedrijven wilden graag voor de bezetter werken.
Hoe snel die reis de diepte in werd ingezet, geeft de auteur als volgt aan: ‘De grootste Nederlandse bedrijfstak capituleerde nog v..r
het Franse leger dat deed.’ Gelukkig waren er mensen die die drang tot samenwerking te ver vonden gaan. Zo werd in 1943 een mijnenveger door ‘Sabotagesprengung’ buiten werking gesteld nog voor ze in gebruik werd genomen. Maar dat is maar een voetnoot bij een beeld van, om het maar zacht uit te drukken, overmatige behulpzaamheid voor de bezetter.
Het is erg fijn dat we deze maand weer een ‘Ergens in Nederland’ hebben. De rubriek van ‘fotovragen’ uit de Tweede Wereldoorlog. Het is natuurlijk fantastisch dat zoveel lezers zich inzetten om te bepalen waar de foto’s zijn genomen en wie er op staat. Een foto uit de Terugblik van juni leidde tot veel reacties – zij was in Utrecht gemaakt en er zat (leest U de uitleg!) een heel verhaal
achter.
Een andere auteur heeft al een flink aantal mooie artikelen geschreven voor ons blad. Dit
keer bewerkte hij een stuk van een Duits historicus met wie hij veel samenwerkt.
Het stuk gaat over ‘Megabunkers in Nederland’. Zoals altijd berusten de artikelen waar
deze auteur bij betrokken is, op uitzonderlijk grondige research en lezen ze fijn weg. Een aanrader!
Interessant genoeg ga ik nu een artikel aanraden dat voor ons is geschreven, maar niet in deze Terugblik staat. Een auteur geeft een uiterst persoonlijk en vaak ontroerend verslag van haar werk als vrijwilliger op het Amerikaanse Kerkhof Margraten. Een van de meest moedgevende aspecten van haar verhaal is dat ze vaak zulke goede ervaringen heeft met jongeren bij de rondleiding.
Ze zijn respectvol en oprecht geinteresseerd – dat is natuurlijk in strijd met het beeld dat bij veel ouderen over ‘de jeugd van tegenwoordig’ leeft. Wist U overigens dat er ook vrouwen op het Kerkhof liggen?
Het artikel opent op pagina 11 daarna wordt U via de QR-code geleid naar het vervolg van het artikel op de website van de Documentatiegroep.
