De zon schijnt en als U dit leest zit U hopelijk in goede gezondheid in Uw tuin met een glas water of een kopje koffie. Ik zou U dus, zeker na de coronacrisis, niet lastig moeten vallen met moeilijke overpeinzingen maar ik doe het toch, vrees ik. Eén van de dingen die ik heb gestudeerd is Filosofie. Ik heb ontdekt dat in een periode waarin ik veel pijn had en heb, het lezen van filosofische teksten mij even weghaalde van alle ellende. Ik lees nu filosofische teksten in het Oud-Grieks en één van de dingen die mij frapperen, is dat alle Griekse filosofen een enorme angst hadden voor het toeval en de onvoorspelbaarheid van het leven. Eén van de voorrechten van het hoofdredacteurschap van dit blad is dat ik die angst steeds beter ben gaan begrijpen. Uit alle verhalen in ons blad blijkt immers dat leven en dood soms dicht bij elkaar liggen. Eén kogel die net mist, een verrader die iemand liet lopen, een kampcommandant die een gevangene aardig vond – het zijn allemaal dingen die het verschil tussen leven en dood kunnen maken.
Denkt U daar eens aan als U de fantastische verhalen van ons Lid van Verdienste leest. Het meeste indruk maakte op mij het levensverhaal van Werner Löwenhardt, een overlevende van kamp Westerbork.
Ik ga U alle toevallige wendingen van zijn levensverhaal niet vertellen omdat dat Uw leesplezier zou verminderen. Ik wil U alleen aansporen om eens goed te kijken naar het zogeheten Blue Band Nieuws, een blad waar Werner als tekenaar bij betrokken was. De auteur heeft een paar pagina’s van dat blad gevonden en ze staan afgedrukt in dit nummer. Het tekentalent van Werner is onmiskenbaar. Dat blijkt ook uit het papieren ‘geld’ dat gebruikt werd in Westerbork en waar Werner als tekentalent bij betrokken was. Na de oorlog ging.
Werner overigens verder op het tekenpad. Hij begon een reclamestudio en stond aan de wieg van een stichting met de naam Prent en Publiciteit.
Kijkt u ook vooral goed naar de afbeeldingen die bij het verhaal horen over het kamp Westerbork in de loop der tijd (1939-1971). Zoals altijd heeft de auteur een zorgvuldige keuze gemaakt, hetgeen er voor zorgt dat beeld en tekst een organisch geheel vormen. En denkt U wellicht eens aan de rol van het toeval in het leven, waar ik het eerder in dit stuk over had. Gedachten daarover maakten mij, ondanks de pijn, dankbaar dat ik in ieder geval in een tijd van vrede leef.
