Dat haar zoekactie zou resulteren in een bergingsoperatie, had De Witte acht jaar geleden nooit kunnen bevroeden. „Het kan alleen dankzij de medewerking van allerlei instanties en overheden. Ook de droogte van de afgelopen maanden komt ons heel goed van pas.
Achteraf ben ik blij dat ik heb doorgezet. Ik zag het als een gewetensplicht. Voor mezelf, voor mijn vader, voor alle nabestaanden. Onder hen is nog een echtgenote van 80 jaar. Ook zijn er nog kinderen van de slachtoffers in leven. Voor ons allemaal is deze week geen gemakkelijke. Mijn vurige hoop is dat alle familieleden worden gevonden. Pas dan hebben we zekerheid.”