– De enorme aandacht voor het geringe verzet in Frankrijk t.o.v. het nagenoeg verzwijgen van de omvangrijke collaboratie tijdens WO II in dat land.
– De Amerikaanse en Engelse regeringen die voortdurend de waarheid rond de 2e Golfoorlog geweld aan doen in 2004, 2005 en 2006.
– De versluierde Duitse geschiedschrijving over WO II t.b.v. het onderwijs in dat land.
– De vervalste geschiedschrijving van Japan over WO II. De vervalsing is zo ernstig dat China en Korea zelfs in 2005 daar nog maatregelen tegen eisen bij Japan.
– De protesten van veteranen betreffende de historie rond de politionele acties in Indonesië en de daarbij laakbare houding van de Haagse politiek.
– de aandacht voor het verzet in Nederland enerzijds en de geringe aandacht voor collaboratie in Nederland anderzijds vormt een grote tegenstelling.
– De afhandeling van de gang van zaken rond het vermeende verraad van Comet of Market Garden door King Kong of een ander dubbelagent.
– Het falen van de Britse “strategen” tijdens Market Garden vooral langs de corridor van Neerpelt tot Driel en die de schuld aan dit debacle vervolgens op slinkse wijze in de schoenen schoven van de Poolse generaal Sosabowski en zijn brigade. Het perfide Albion ten voeten uit.
– De beschamende houding van de Nederlandse politiek t.a.v. verantwoordelijkheid voor het drama van Srebrenica.
Verder enkele voorbeelden van boeken over o.a. collaboratie, opvang van ontheemden en krijgsgevangenen en het verzet tijdens WO II in Nederland, die pas na meer dan een halve eeuw na de oorlog verschenen en slechts een zeer geringe publiciteit kregen:
door Chris van der Heiden Uitg.Contact 2001.
Recensie: J.Zwaan Terugblik juli 2001
-De Meelstreep. Terugkeer en Opvang na WO II.
door Martin Bossenbroek Uitg. Bakker 2002
Recensie: J.Zwaan Terugblik maart 2002
-Mensenheugenis Terugkeer en Opvang.
Getuigenissen van Soto. Uitg. Bakker 2002.
door Martin Bossenbroek en Heinke Piersma
Recensie: J.Zwaan Terugblik april 2002
-Economie en Samenleving
In jaren van Oorlog en Bezetting. Uitg.Boom 2002.
door Hein A.M.Kleinman
Recensie: J.Zwaan Terugblik febr. 2003
-Noodzakelijk Kwaad. Uitg.Boom 2004.
Bestraffing van economische collaborateurs.
door Joggli Meihuizen
Recensie: J.Zwaan. Terugblik jan. 2004
-King Kong. Wat Nederland niet mocht zien op TV.
Uitg. De Bezige Bij. 1972 en 1982.
door Willem Frederik Hermans, toneelstuk, met uitgebreid nawoord.
beperkte aandacht en wordt de waarheid over de ware gang van zaken soms geweld aangedaan?
Hoe zijn de omvangrijke jaarlijkse herdenkingen, bijna vereringen, van Britse troepen in Oosterbeek en Arnhem te begrijpen, wanneer men daarbij de gebeurtenissen langs de gehele corridor van Neerpelt in België tot Driel betrekt? De Britten zelf schijnen het niet te kunnen verklaren.
– De Britse 1e Airborne Divisie vernietigend werd verslagen.
– De Veluwe Zoom, m.n. Oosterbeek en Arnhem, werd geëvacueerd, leeg geplunderd en geheel verwoest, en dat bewoners pas na 6 tot 8 maanden terugkeerden.
– Dat twee Amerikaanse airborne divisies, met enorme verliezen, successen boekten, zonder dat deze werden uitgebuit door de Britse grondtroepen.
– De burgerij, vooral in Renkum en Arnhem, zoveel offers moest brengen.
Wat ging er fout in planning en de uitvoering van deze operatie op de route van Neerpelt naar Arnhem ?
– Het volledig negeren van de eigen en de Nederlandse inlichtingen over de aanwezigheid van de restanten van twee Duitse SS-pantserdivisies in de buurt van Arnhem en de totale onderschatting van de Duitse troepensterkte en de vasthoudendheid daarvan, vooral nu deze troepen de eigen “Heimat”verdedigden.
– De beperkte gevechtspauze, van 7 tot 17 sept., waarin de Duitsers 10 dagen de kans grepen om te hergroeperen en versterkingen aan te voeren.
– De holle onbegrensde ambities van Montgomery om de oorlog in ’44 op deze wel zeer lichtzinnige manier te willen beslissen. Welk een roem lag dan voor hem in het verschiet.?
– De 21e legergroep (Monty, Dempsey, Horrocks) had geen oog voor het ontsnappen van divisies van het Duitse 15e leger vanuit Zeeuws Vlaanderen. Deze staken de Schelde over en trokken via Bergen op Zoom naar Brabant waar ze werden ingezet aan het front tussen Maastricht en Antwerpen. Een aanval vanuit het veroverde Antwerpen (4 sept.) naar Bergen op Zoom zou deze ontsnapping verijdeld hebben. Dit is een van de grootste blunders uit de oorlog. “Napoleon zou het beslist gezien hebben”, meent Horrocks.
– Op 16 sept. werden in de bioscoopzaal te Leopoldsburg de hogere officieren van het 30e Korps gebrieft voor Market Garden. Horrocks gaf hier een voordracht over de operatie met een overtuigingskracht en een flux de bouche, die werd gekend als hautain, arrogant en met onderschatting van de vijand. Misselijk makend. Alsof er geen mensenlevens mee gemoeid waren. “Uw kleinkinderen zullen zeer verveeld zijn, als u hen hierover verteld”, aldus Horrocks. Lag hier al de basis van de mislukking in opgesloten.?
Jaren na de oorlog nam Urquhart (1e Airborne Divisie) deel aan een diner waarvan Horrocks tafelvoorzitter was. Ook dan geeft hij een voordracht die doet denken aan de briefing te Leopoldsburg. Urquhart fluistert dan tegen zijn buurman aan het diner: “Hoe is het mogelijk dat deze man, met zulk een overtuigingskracht, niet in staat is geweest om zijn troepen in september 1944 tot enige spoed aan te zetten”.
– Dat men het 30e Korps zonder flankdekking met 20.000 voertuigen liet oprukken over ??n enkele weg, die soms een hoog gelegen dijkweg is en soms een secundair weggetje, is onbegrijpelijk
Dat op deze route elke ontbrekende schakel in de ketting van wegen en bruggen fataal zal zijn, ontging hen blijkbaar. Een logistieke doodzonde!
– Generaal Student liet op 15 sept., onder bevel van Majoor Kerutt en waarschijnlijk na aanwijzing van King Kong, een tankval inrichten op 1,5 km van de grens tussen Neerpelt en Valkenswaard. Het 30e Korps ging zonder verkenning tot de aanval over en liep vast in deze hinderlaag; na hergroepering werd pas om 19.00 uur Valkenswaard bereikt.
Deze tankval kostte Hurricane Horrocks 24 uur, terwijl hij slechts 60 uur had om Arnhem te bereiken.
– Horrocks diende met zijn 30e Korps op de avond van 17 sept. in Eindhoven te zijn; hij zet zijn korps pas om 14.30 uur in beweging richting Eindhoven. Waarom zo laat vertrokken.? Hij kwam de eerste dag niet verder dan Valkenswaard.
– In Valkenswaard werd de nacht doorgebracht alsof er geen para’s bij Arnhem waren afgeworpen die op ontzet wachtten. Waarom werd niet doorgestoten naar Eindhoven.?
– Op 18 sept., de tweede dag, werd om 10.00 uur in de morgen, bepaald niet in alle vroegte, de route richting Eindhoven hervat.
– Bij Aalst liepen de troepen vast in een Duitse verdediging, die na hergroepering in de nacht was ingericht. De Britten toonden weinig initiatief, waardoor 6 uur vertraging volgde. Er verscheen geen airforce en de artillerie zweeg. Intussen gingen enkele officieren in Aalst naar de kapper. Boze tongen beweren dat de Britten wachtten op een aanval van de 101e Airborne Divisie die overigens pas vanaf 13.00 uur in Eindhoven was. Van Hurricane, de bijnaam van Horrocks, restte slechts een briesje! De argumenten van Horrocks na de oorlog waren: “We hadden geen haast, de brug in Son was toch opgeblazen”, terwijl hij zelf het brugmateriaal diende aan te voeren voor herstel. “De voertuigen waren aan onderhoud toe” en dat na 15 km. “De troepen waren vermoeid”, terwijl slechts een heel klein deel daarvan in actie was geweest.
– Op de eerste dag vonden de Duitsers nabij Dongen het complete plan van Market Garden in een glider die daar een noodlanding maakte. Het betrof een Horsa-glider van het HQ van Browning.
– Het Britse 2e leger van Dempsey bestond uit drie korpsen het 30e, 12e en 8e. Het 8e en het 12e Korps zouden de flanken van het 30e Korps dekken; beide korpsen faalden in die opzet. De gevolgen waren ernstig. Het 8e Korps kwam niet verder dan de kanalen voor Best waardoor in Best, Boxtel en nabij Den Bosch een Duitse troepenmacht kon worden opgebouwd, die de corridor later twee maal vanuit het westen zou afsnijden: in Coevering en Eerde. Het falende 12e Korps moest zelfs gebruikmaken van de bruggen in Neerpelt, die voor het 30e korps bestemd waren. Waren deze korpsen niet gebrieft? Was Dempsey niet bij de les? De vertragingen waren zo groot, dat het 12e Korps de Duitse 107e Pantser brigade niet heeft gehinderd om vanuit Venlo (60km) op te rukken naar Eindhoven en Son.
– Hoe kon de 107e pantserbrigade (45 tanks, 90 halftracks en 100 drietonners) vanuit Venlo de, inmiddels herstelde, brug van Son onopgemerkt tot op 150 m benaderen en daarna het verkeer op de corridor enkele dagen stop leggen en vertragen? Waar was de airforce en waar was het flankkorps?
– Hoe kon deze zelfde brigade, nu met aanvullingen versterkt, enkele dagen later nabij Veghel een zelfde actie herhalen en nu met aanzienlijk meer succes? En weer ontbrak de airforce.
– Op dinsdag 19 september in de avond werd de corridor in het centrum van Eindhoven vernietigend gebombardeerd en opnieuw ontbrak de airforce. Na twee dagen van strijd in Brabant bleek dat Market Garden een mislukking werd. De oorzaken die nabij Arnhem als standaard voor dit debacle worden aangevoerd zoals de verbindingen werkten niet, te ver van de bruggen geland en het slechte weer, verbleken bij datgene wat zich in Brabant afspeelde. Horrocks verloor hier 2 dagen van de maximale termijn van 2,5 dag om Arnhem te bereiken.Toch schrokken de Engelse “veldheren” er niet voor terug om de schuld van de ramp in de schoenen te schuiven van de Pool Sosabowski die zich op dat tijdstip nog met zijn brigade in Engeland bevond.
– Het coördinatievermogen van de Engelse generaals (Monty, Dempsey, Horrocks en Browning) en de competentie van deze heren dient laag te worden ingeschat.
– Het alerte Duitse reageren valt het best te verklaren met een opmerking van John Frost: “Terwijl de geallieerde generaals erom streden wie van hen het meest begaafd was (Monty,
Eisenhower, Bradley en Patton etc.), sloten de Duitse bevelhebbers (Model, Bittrich, Harmel, Student en Harzer) de gelederen”.
– Hier werden de landingen ver van de Waalbrug nabij Groesbeek uitgevoerd, waardoor van enige verrassing in de strijd om de brug geen sprake meer kon zijn.
– Ook de gouden regel, om aan twee zijden van de brug te landen, zoals in Grave met succes uitgevoerd, werd niet toegepast.
– De bruggen moesten ook verdedigd kunnen worden tegen gevreesde aanvallen uit het oosten en het zuidelijk gelegen Reichswald; daarom moest de heuvelrug die loopt van Berg en Dal naar Groesbeek bezet worden. Wie de heuvelrug bezat, beheerste de omgeving; bovendien waren dan de landingen voor de 2e en 3e dag beheersbaar. Dat betekende dat Gavin (82eAirborne Divisie) eenvoudigweg de eerste dag niet genoeg troepen ter beschikking had om de Waalbruggen te veroveren en te verdedigen. De verovering van de Waalbrug had geen PRIORITEIT.!
Dit is een rare redenering, want wat valt er te verdedigen als je geen brug bezit. Bovendien zouden de grondtroepen binnen 1 à 1,5 dag ter plekke zijn. Deze “strategie” blijkt van Browning (1e Airborne Korps) en zijn staf te zijn. Ze voegen er echter haastig aan toe dat dit plan de volledige instemming van Gavin had.
– Praalhans Browning, de krijger, trok in kamgaren battledress met wandelstok en handschoentjes ten strijde, geheel opgepoetst als ging hij voor een parade of party. Het was zijn laatste kans om in deze oorlog als korpscommandant nog enig succes op zijn naam te zetten. Hij landde met zijn HQ nabij Groesbeek. Hij gebuikte daarvoor 28 Horsa’s en 6 Hadrian gliders. Niemand begreep waartoe deze vloot diende. Hij heeft geen enkele bijdrage kunnen leveren. Zijn commando was omstreden, de man had geen enkele frontervaring op dit niveau. Hij was bekend als onsympathiek en arrogant. De grondtroepen van Horrocks zouden in 1 à 2 dagen ter plekke zijn; Browning kwam dan onder commando van Horrocks en zou overbodig zijn.
Het was deze man die 34 gliders gebruikte die een kompleet parabataljon konden vervoeren, een bataljon dat Gavin juist ontbeerde om de brug op de eerste dag aan te vallen.
– De bemanningen van de Britse tanks die de Waalbrug overstaken en vervolgens stopten nabij het spoorwegviaduct te Lent, raakten in hevige discussie met de para’s van de 504e regiment die zojuist met doodsverachting de Waal, waren overgestoken en aandrongen om door te stoten naar Arnhem. De Britten, vastgeroest in hun eigen tradities, verdomden het om verder te trekken omdat ze daar geen opdracht voor hadden. De situatie werd niet uitgebuit. Zoveel offers door de para’s gebracht bij de oversteek van de Waal waren voor niets geweest. Kol.Tucker van het 504e regiment: “Zoiets zou onder commando van generaal Ridgeway nooit kunnen gebeuren”. Ondanks de dreigementen van de para’s tegen de tank- commandanten bleven de Britse tanks waar ze waren.
Het bataljon van Frost aan de brug van Arnhem, ook Britten, was nu verloren.
-Gebrek aan coördinatie tussen grondtroepen, airforce en artillerie in de vertraagde strijd die daarna gevoerd werd om alsnog vanuit Nijmegen via Driel de ingesloten 1e Airborne Divisie bij Oosterbeek te ontzetten, onderstreept opnieuw de incompetentie van de Britse generaals. De schoffering van de Poolse generaal Sosabowski tijdens en na de conferentie van Valburg is kenmerkend voor dit Britse onvermogen.
Een hoge prijs daarvoor werd echter betaald in Gelderland op de Veluwe Zoom.
Deze historische feiten rond Market Garden hoeven herdenken niet in de weg te staan, immers ook de Britten en Polen, die rusten in Oosterbeek, zijn het slachtoffer van ernstige tekortkomingen van de Britse bevelhebbers en hun troepen. In 2004 tijdens de herdenking op de Airborne begraafplaats in Oosterbeek werd voor het eerst op TV door een jonge historicus een deel van het verloop van de strijd langs de corridor toegelicht. In dat zelfde jaar werd Generaal Sosabowski in ere hersteld en ontving hij in 2005 postuum de Bronzen Leeuw en zijn brigade werd in 2005 geëerd met de Militaire Willems Orde.
De voorvechtster voor eerherstel van de Polen van Driel, Cora Baltussen, heeft het niet meer mogen meemaken.
Generaal Sosabowski
Sosabowski was een zeer ervaren generaal, die vanaf het begin zeer kritisch was over deze onderneming en hij stak die kritiek niet onder stoelen of banken. (Los van het feit dat zijn brigade niet werd ingezet in Polen zoals was afgesproken).Toen na de slag bleek dat zijn zienswijze juist was, bleef hij de Engelse bevelhebbers op hun collectief falen wijzen. Sosabowski tegen Browning: “Zelfs een Poolse compagniecommandant zou de boten niet hebben vergeten indien hij zoveel waterwegen moest oversteken”. Het Engelse kakkineuze collectief, onder aanvoering van Monty en Browning, greep vervolgens de mogelijkheid aan om de schuld van deze ramp te maskeren door die in de schoenen te schuiven van de Pool en zijn brigade. Sosabowski werd van zijn commando ontheven en hij eindigde uiteindelijk als fabrieksarbeider in het perfide Albion. Nederland en Europa ondernamen niets. In tussen verheerlijkten de Engelse incompetente veldheren zich onderling in hun memoires waarbij hun falen met zorg buiten beeld werd gehouden en groeiden zij door tot in de hoogste rangen van de Britse adel. Alleen in Driel ging de strijd door voor eerherstel van Sosabowski en zijn brigade. Na zestig jaar, Polen werd belangrijk in Europa, werd de loftrompet over hen geblazen. Wat politiek vermag!
Moet de titel “Slag om Arnhem” niet nadrukkelijker plaats maken voor “Market Garden”?
Dat twee Amerikaanse elite paradivisies tijdens operatie Market Garden zich het hart uit hun lijf vochten in Brabant en onder Nijmegen en nagenoeg al hun taken hebben vervuld, waarbij enorme verliezen werden geleden, daaraan werd en wordt nauwelijks aandacht geschonken. Het merendeel van geschriften en boeken betreffen Arnhem en Oosterbeek. Er wordt nog altijd te weinig aandacht besteed aan datgene wat langs de corridor gebeurde.
Alle Amerikaanse successen langs de gehele corridor werden door de Britse grondtroepen niet uitgebuit. De dominante airforce en de Britse artillerie werden te weinig ingezet.
Het was een Britse onderneming met een veel te korte voorbereidingstijd en gekend door gebrekkige coördinatie en geleid door incompetente bevelhebbers.
Toch durft Horrocks in zijn boek “A Full Life” o.a. te schrijven: “Dat hij samen met Browning had besloten de Waalbruggen aan te vallen met een oversteek van de Waal nabij de centrale. In hun ogen was dit de enige kans om de bruggen intact te veroveren. En ze waren blij dat Gavin hun opdracht accepteerde.” Het was echter de strategie van Gavin die voordat Horrocks in Nijmegen was, al plannen voorbereidde en de actie uitvoerde met zijn 504e regiment. Een leugen dus! Wat een selectief geheugen! Generaal Ridgeway, de korpscommandant van de 82e en 101e Airborne Divisies, heeft het zeer triest gevonden dat hij zijn beide elite divisies moest afstaan aan praalhans Boy Browning, die vlug even om politieke reden, zonder enige ervaring, bevorderd was tot luitenant generaal om aldus een hoogste post te kunnen verwerven in het nieuw te vormen geallieerde airborne leger.
De Britse pers ronkte de eerste dagen: “Monty geeft dolkstoot in het hart van de Duitse verdediging”. Bradley en Patton merkten toen op: “Het zal een prik met een botermesje zijn.”
De Amerikanen komen in de Britse pers nauwelijks voor, ondanks hun successen.
Via Arnhem, Berlijn en het Ruhrgebied bereiken en zo ongeëvenaard succes boeken, daarbij was de pers zeer belangrijk!
Dat daarvoor ook twee Amerikaanse divisies werden (mis)gebruikt daaraan werd door de Britse pers geheel voorbijgegaan.
De Engelsen, aldus Gavin, maakten op vele Amerikanen de indruk dat zij die voormalige Engelse kolonisten wel eens even zouden leren hoe oorlog moest worden gevoerd, waarbij zij dan welwillend bereid waren over h?n levens en h?n voorraden te beschikken.
Dat stak de Yanks mateloos. (zie: Op naar Berlijn. Gavin. De Winteroorlog).
Hoe zou Generaal Eisenhower, de diplomaat, dan de toch al beschadigde geallieerde coalitie in tact hebben kunnen houden? En wat zouden de gevolgen daarna zijn geweest voor het verdere verloop van de oorlog in West Europa?
