Al heel wat keren heb ik de Amerikaanse Militaire Begraafplaats in Normandië bij Colleville-sur-Mer bezocht.Sinds een paar jaar hebben ze daar ook een schitterend voorlichtingscentrum.
In dit centrum is een wand met o.a. de foto’s en het verhaal van de Niland Brothers.
Op diezelfde wand trof ik de foto van Elizabeth Richardson aan, zij is een van de 5 burgers die op deze militaire begraafplaats hun laatste rustplaats vonden. Zelf lid van het Rode Kruis als hulpverlener , las ik het verhaal van mijn “collega” en vond dat zij, naast alle soldaten , ook eens aandacht verdiende. “Liz’ Richardson werd geboren op 8 juni 1918 in Mishawaka Indiana USA een industriestad 100 mijl ten oosten van Chicago.
Zij studeerde aan de High School daar en haalde een graad in Engels en kunst, na haar studie was het niet makkelijk om werk te vinden. noodgedwongen nam ze een baantje bij Sears. In 1942 kreeg ze een baan aangeboden bij de afdeling “advertenties” bij de winkelketen van Schusters in Milwaukee. Via haar beste vriendin Betty Twining leerde zij haar eerste vriend kennen,Ernst Kuenstner die in 1928 vanuit Duitsland naar Amerika was geëmigreerd. Ernst had “geen goed woord over” voor de Nazi’s. Na het zien van een foto van een vrouw in rode kruis uniform werd bij Liz de interesse gewekt en al gauw meldde zij zich in 1944 aan. Zij slaagde voor het toelatingsexamen en deed al gauw dienst als hulpverleenster bij de organisatie. De dames van de “clubmobile” van het Rode Kruis waren onmisbaar voor de Amerikaanse soldaten, zij voorzagen hen van doughnuts en koffie en waar nodig een troostend woord en een luisterend oor.
Zij maakten lange dagen van soms wel 12 tot 14 uur en op een keer zelfs de klok rond. In februari ’45 werd Liz naar Frankrijk gestuurd om daar te werken. Op 25 juli 1945 stapte zij in een tweepersoons vliegtuig met bestemming Parijs. Het toestel crashte vlakbij Rouen en Liz en de piloot Sgt William R. Miller waren op slag dood. Elizabeth werd 27 jaar, in juli 1948 werd haar stoffelijk overschot definitief begraven op de militaire begraafplaats bij Colleville sur Mer. (Plot A, rij 21, Graf 5). Wat mij overkwam dat gebeurde ook met een Amerikaan Jim Madison, hij besloot een boek over haar te publiceren. Hij schreef de Mishawaka universiteit met het verzoek om inlichtingen, hij kreeg haar verhaal en een kopie van het schooljaarboek.Ook kreeg hij contact met haar jongere broer Charles. Voorzien van de nodige foto’s en brieven van Elizabeth lukt het hem haar levensverhaal in boekvorm te krijgen. Het boek getiteld “Slinging Doughnuts for the Boys, an American woman in WW 2” rolde in oktober 2007 van de persen. Dit boek is o.a. te koop bij Play.com.
Voor informatie op het internet:
http://www.lawrence.edu/library/archives/richardson/index.htm.
Hans Rombouts
