Dit betoogde historicus Wim Berkelaar van de Vrije Universiteit in Amsterdam vrijdagmorgen in het EO-radioprogramma Dit is de dag.

„In 1932 schreef Nederbragt twee sympathiserende publicaties over Hitlers’ ”Mein Kampf””, aldus Berkelaar, die onderzoek deed in het archief van de gemeente Leidschendam-Voorburg.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Nederbragt burgemeester van Voorburg en werkte hij loyaal mee aan de vervolging van Joden. „In 1942 gaf hij de namen van Joden uit een verpleeg- en zenuwcentrum door aan de bezetter. De meeste Joden uit deze inrichting zijn omgekomen in de vernietigingskampen Auschwitz en Sobibor.”

Opmerkelijk is dat Nederbragt actief ARP-lid was. „Ook tijdens het meewerken aan de Jodenvervolging geloofde hij dat de Joden het uitverkoren volk van God zijn.” Berkelaar wijt deze houding aan de traditie van autoritair gezag binnen de ARP.

Na de oorlog draaide Nederbragt om als een blad aan de boom. Van antisemiet veranderde hij in zionist. In zijn boek ”Jeruzalem, indien ik u vergete” liet hij zich uiterst negatief uit over het nazisme. „Een narcistisch trekje”, zo typeert Berkelaar de ommezwaai van Nederbragt.

In 1946 werd Nederbragt consul namens Nederland in Israël. Hij adviseerde Nederland in 1948 om Israël te erkennen als soevereine staat. Berkelaar acht het waarschijnlijk dat zijn vertegenwoordiging alleen mogelijk was omdat Israël in het proces van staatsvorming niet toekwam aan het natrekken van antecedenten.