‘Duizend Dagen Indië’ is het dagboek dat Jan van Trigt schreef, toen hij in 1945 naar Nederlands-Indië ging. Geboren in Rotterdam, dook hij onder in Berkel en Rodenrijs om aan tewerkstelling in Duitsland te ontkomen. Daar sloot hij zich aan bij het plaatselijk verzet, werd ingeschreven bij de Binnenlandse Strijdkrachten en ging vervolgens als oorlogsvrijwilliger met het 4e (later 8e) bataljon Stoottroepen in januari 1946 met de ‘Alcantara’ naar Indië. Hij zette vanaf zijn vertrek als 22-jarige uit Nederland zijn ervaringen dagelijks op papier en hield dat vol tot hij 3 jaar later terug was, thuis in Rotterdam. Hij verbleef op Malakka, Celebes, Bali en Sumatra en hoewel in dienst als administrateur, heeft hij ook op eigen verzoek deelgenomen aan diverse acties. Jan keerde uiteindelijk in 1948 terug met de ‘Indrapoera’.
Inge Wolters-van Trigt (dochter van Jan) heeft het initiatief genomen het dagboek, dat 60 jaar in de kast lag, te herschrijven. Zij deed dat in samenwerking met Tom Visser. Bewerken was nodig omdat het oorspronkelijk een document was voor Jans vriendin, die in Holland achterbleef en waarmee hij zich in Manado met de handschoen verloofde. Hij heeft uiteindelijk de verloving verbroken en wilde zijn hartsgeheimen niet openbaar gemaakt hebben. Wat rest is een indringend verhaal, dat inzicht geeft in zowel de geschiedkundige gebeurtenissen, als in heel persoonlijk drama. Jan biedt context, toont emoties, reflecteert en legt zichzelf geen politiek correcte formuleringen op. ‘Duizend Dagen Indië’ is een intrigerend dagboek, geschreven zonder blad voor de mond.
Gegevens ‘Duizend Dagen Indië’
ISBN-10: 90-5911-513-9
ISBN-13: 978-90-5911-513-2
Nur 680
Uitgeverij ASPEKt
Geïllustreerd
Formaat 15,5 x 23,5 cm
Omslag Aspekt Graphics
Gouache omslag: G.P. Adolfs
Omvang: 403 pagina’s
Paperback € 24.95
Website:
http://duizend-dagen.spaces.live.com
Wie is Jan Hillebrand:
Bij het zoeken naar achtergrondinformatie over de ‘Stoters’ stuit Inge op de volgende oproep op
www.stoottroepers.nl:
22 juni 2005. Wij zoeken informatie over het sneuvelen van mijn broer!
Mijn broer is Evert Hillebrand geboren 30-01-1927, gesneuveld 10-08-1946.
Wij weten alleen dat hij gesneuveld is op Bali en daar ook begraven.
Er is nooit bekend geworden op welke manier mijn broer is gesneuveld,
Wij willen hierover graag informatie. Gr. Jan Hillebrand.
In ‘Duizend Dagen Indië’ staat deze gebeurtenis nauwkeurig omschreven. Op 11 augustus 1946 schrijft Jan van Trigt:
Een zwarte dag voor het bataljon. Evert Hillebrand van de 2e Compagnie is tijdens een nacht-patrouille door eigen vuur gesneuveld en wordt straks hier begraven. Het kwam zo. Al weken-lang opereerden in het gebied ten zuiden van de bergen een deel van onze patrouilles. Ze lagen verschillende keren in hinderlaag. Afgelopen nacht lag men er weer, samen met een stel Gadjah Merah. De vijand zou vast en zeker langs komen, waarboven onze jongens zich opge-steld hadden. Vooraan de Gadjah Merah en even verderop onze jongens, klaar om te schieten. De afspraak was dat ze zich niet zouden bewegen, zodat die kerels altijd gezien moesten worden, maar het ongeluk wil dat de Ambonezen toch gaan lopen en in de buurt van de jongens komen. Deze zien ze tegen het avondlicht komen en staan op. De Ambonezen, niet wetende dat onze jongens daar liggen, waren op hun hoede, direct werd een Sten afgevuurd, in de richting van het geluid. De kogels troffen Hillebrand dodelijk en twee anderen werden gewond. Nadat werd geroepen, hield het vuren op en kon contact worden gemaakt.
De ontsteltenis was natuurlijk groot. Diep verslagen gingen de jongens huiswaarts. Van de afsluiting kwam niets meer terecht, de extremosen waren gewaarschuwd en hielden zich koest. Lt. Koenen heeft weer een man te betreuren en het bataljon ook. Buiten de stad wordt hij begraven, er mag niet worden geschoten uit gevaar voor extremisten, die in de buurt zijn. Er is ontzettend veel belangstelling en Hillebrand komt naast jongens van de Gadjah Merah te liggen, die in de strijd om Bali zijn gesneuveld. De dominee spreekt en ook majoor Van Raalte, het is diep treurig dat we zo onze jongens kwijt moeten raken. Je viel als een goed vaderlander Hillebrand. Ik breng je mijn laatste groet.
We hebben direct contact opgenomen met Jan Hillebrand, die op zijn zoektocht naar gegevens onder meer naar Bali was afgereisd. Zo kon nog voor het verschijnen van ‘Duizend Dagen Indië’ helderheid worden gebracht in een zaak van 60 jaar oud. Een publicatie van onze actie in ‘Strijdend Nederland’ was weer aanleiding tot reactie door een oud-kameraad van Evert.
De Indië-dagboeken vertellen ons nog steeds nieuwe, ongekende verhalen!