door Webmaster | dec 29, 2013 | Sporen van de Tweede Wereldoorlog
In Oosterhout Nb op de R.K.begraafplaats Leysseenakkers, bevindt zich een bijzonder graf van Fredericus Hoekstra,Sergeant van 30 RI gesneuveld te Nederweert op 10 mei 1940, oud 32 jaar. begraven te Oosterhout 20 mei 1941.
Dit grafmonument heeft tevens aan een van de kanten de volgende tekst:
“Mede ter herinnering aan Adrianus Tielemans geboren te Oosterhout 2 december 1909,voor het vaderland gevallen in den strijd om den grebbeberg vermoedelijk op 13 mei 1940, begraven op het grebbekerkhof te Rhenen IVe Hollandsche graf no. 29.
Hij ruste in Gods vrede”.
Op de bovenzijde een “kop” met Nederlandse Helm.
De aanduiding “Hollandsche Graf” is hierbij gezet omdat op het huidige ereveld bij de Grebbeberg ook Duitse Militairen begraven waren, deze zijn na de oorlog overgebracht naar Ysselstein LB.
(zie de site van de Oorlogsgravenstichting
Hans Rombouts
Voorzitter
door Webmaster | dec 28, 2013 | Sporen van de Tweede Wereldoorlog
Op 11 oktober j.l. bezocht ik , tijdens een mede door mij georganiseerde reis naar Praag e.o., de nieuwe Joodse Begraafplaats.
Deze begraafplaats grenst aan het Dorinth Hotel “Don Giovanni” in de wijk Vinohrady.
Wat mij opviel bij veel van de graven van de Joodse burgers van Praag, was het feit dat er een extra tekst op de grafsteen of op een losse stenen plaat was aangebracht.
De tekst bevatte veelal de namen van familieleden (kinderen?) van de overledenen met een overlijdensdatum die ligt in de oorlogsjaren 1940-1945.
Ook was er de plaats van overlijden vermeldt, zoals b.v. Auschwitz, Terezin en het KZ Tabor.
Ook op de binnenzijde van de muur rondom zijn plaquettes aangebracht ter herinnering aan de joodse burgers van Praag die nooit terug keerden.
Aan hen is een laatste rustplaats op deze begraafplaats niet gegund, alleen hun naam herinnert nog aan hun bestaan, een “verloren generatie”?
Hans Rombouts
door Webmaster | nov 18, 2012 | Sporen van de Tweede Wereldoorlog
Al heel wat keren heb ik de Amerikaanse Militaire Begraafplaats in Normandië bij Colleville-sur-Mer bezocht.Sinds een paar jaar hebben ze daar ook een schitterend voorlichtingscentrum.
In dit centrum is een wand met o.a. de foto’s en het verhaal van de Niland Brothers.
Op diezelfde wand trof ik de foto van Elizabeth Richardson aan, zij is een van de 5 burgers die op deze militaire begraafplaats hun laatste rustplaats vonden. Zelf lid van het Rode Kruis als hulpverlener , las ik het verhaal van mijn “collega” en vond dat zij, naast alle soldaten , ook eens aandacht verdiende. “Liz’ Richardson werd geboren op 8 juni 1918 in Mishawaka Indiana USA een industriestad 100 mijl ten oosten van Chicago.
Zij studeerde aan de High School daar en haalde een graad in Engels en kunst, na haar studie was het niet makkelijk om werk te vinden. noodgedwongen nam ze een baantje bij Sears. In 1942 kreeg ze een baan aangeboden bij de afdeling “advertenties” bij de winkelketen van Schusters in Milwaukee. Via haar beste vriendin Betty Twining leerde zij haar eerste vriend kennen,Ernst Kuenstner die in 1928 vanuit Duitsland naar Amerika was geëmigreerd. Ernst had “geen goed woord over” voor de Nazi’s. Na het zien van een foto van een vrouw in rode kruis uniform werd bij Liz de interesse gewekt en al gauw meldde zij zich in 1944 aan. Zij slaagde voor het toelatingsexamen en deed al gauw dienst als hulpverleenster bij de organisatie. De dames van de “clubmobile” van het Rode Kruis waren onmisbaar voor de Amerikaanse soldaten, zij voorzagen hen van doughnuts en koffie en waar nodig een troostend woord en een luisterend oor.
Zij maakten lange dagen van soms wel 12 tot 14 uur en op een keer zelfs de klok rond. In februari ’45 werd Liz naar Frankrijk gestuurd om daar te werken. Op 25 juli 1945 stapte zij in een tweepersoons vliegtuig met bestemming Parijs. Het toestel crashte vlakbij Rouen en Liz en de piloot Sgt William R. Miller waren op slag dood. Elizabeth werd 27 jaar, in juli 1948 werd haar stoffelijk overschot definitief begraven op de militaire begraafplaats bij Colleville sur Mer. (Plot A, rij 21, Graf 5). Wat mij overkwam dat gebeurde ook met een Amerikaan Jim Madison, hij besloot een boek over haar te publiceren. Hij schreef de Mishawaka universiteit met het verzoek om inlichtingen, hij kreeg haar verhaal en een kopie van het schooljaarboek.Ook kreeg hij contact met haar jongere broer Charles. Voorzien van de nodige foto’s en brieven van Elizabeth lukt het hem haar levensverhaal in boekvorm te krijgen. Het boek getiteld “Slinging Doughnuts for the Boys, an American woman in WW 2” rolde in oktober 2007 van de persen. Dit boek is o.a. te koop bij Play.com.
Voor informatie op het internet:
http://www.lawrence.edu/library/archives/richardson/index.htm.
Hans Rombouts
door Webmaster | sep 2, 2012 | Sporen van de Tweede Wereldoorlog, WOII-Videos
Tijdens de tour naar Krakau en Auschwitz, o.a. door onze leden georganiseerd, werd ook een stop gemaakt bij de villa van Amon Goeth.
Amon Goeth was kampcommandant van het concentratiekamp Płaszów in Polen. Hij werd veroordeeld voor de moord op tienduizenden Joden.
In de film Schlinder’s list is hij o.a. te zien op het balkon van zijn villa, waarbij hij schiet op gevangenen.
Foto’s: Hans Rombouts
