Ook de originele stoelen uit het befaamde hotel, waar onder anderen prins Bernhard aanschoof tijdens de capitulatiehandeling, zullen niet ontbreken. „In ons museum willen we deze historische gebeurtenis meer tot uitdrukking brengen dan nu het geval is”, zegt J. Gardeniers van het museum.
In Hotel De Wereld, waarin sinds enkele jaren opnieuw een hotel met restaurant floreert, herinneren hooguit enkele foto’s en een folder nog aan de historische onderhandelingen. In de capitulatiezaal, waar de onderhandelaars de akten bestudeerden, hangen bezoekers aan de bar. Het originele meubilair wordt uitsluitend met 4 en 5 mei uit de gemeenteopslag gehaald en opgepoetst ter omlijsting van het bevrijdingsfeest.
Gardeniers: „We willen in ons museum het originele capitulatiemeubilair opstellen. Het verwerven van de meubels, die eigendom zijn van de gemeente, zal geen probleem opleveren. Veel voorwerpen uit onze collectie zijn namelijk gemeentebezit.”
Wel moet er een oplossing worden gevonden voor de onderhandelingstafel. „Deze is te omvangrijk voor onze nieuwe ruimte. Op maat zagen gaat te ver, dus overwegen we een replica.”
De historische setting wordt verder gevisualiseerd met grote posters van de hoofdrolspelers aan de wand. „Verder tonen we de pen waarmee generaal Foulkes de documenten ondertekende. Deze is al in ons bezit.”
De visualisatie maakt deel uit van een modernisering van het museum, waarbij de huidige ”oorlogszaal” wordt veranderd in ”bevrijdingszaal”. Het bombardement op Wageningen, de wederopbouw en het lot van Joodse Wageningers maken het plaatje compleet.
Directeur A. Los van het oorlogs- en verzetsmuseum Johannes Postschool in Ridderkerk juicht het initiatief toe. In het voormalige schoolgebouw aan de Rijksstraatweg ondertekende Nederland in 1940 de capitulatiepapieren.
De capitulatiezaal werd enkele jaren geleden in originele opstelling herbouwd. Wassen poppen maken de hoofdrolspelers levensecht, originele meubels werden nagemaakt. Oorspronkelijke filmbeelden, krantenknipsels, een permanente fototentoonstelling en rondleidingen maken het museum tot een attractie.
Los: „In Hotel De Wereld is enkel een rijtje foto’s te zien. Ik heb tevergeefs probeerde het pand te kopen. Ik had er net als in Ridderkerk grootse plannen mee.” De Ridderkerker meent dat Frankrijk zijn historische gebeurtenissen beter op waarde schat dan Wageningen tot nu toe. „Kijk hoe prachtig de oorlogsmusea in Normandië zijn.”
Gardeniers vindt de Ridderkerkse aanpak „interessant” maar niet haalbaar. Hij wil geen kritiek leveren op de setting van Hotel De Wereld. „Ons museum opereert onafhankelijk. We zien ons initiatief vooral als aanvulling op het bestaande.”
J. Roodzant van de Stichting Nationaal Erfgoed Hotel De Wereld ziet de plannen van De Casteelse Poort niet als concurrentie. „Onze doelstelling is vooral het hotel in ere te houden. Maar initiatieven om de gedachten aan de Tweede Wereldoorlog levend te houden zijn belangrijk.”
bron: www.reformatorischdagblad.nl
bron: www.reformatorischdagblad.nl
