Het echtpaar Verstegen woont al vijftig jaar recht tegenover het kerkhof en houdt er al sinds mensenheugnis een oogje in het zeil. Toch heeft Ties Verstegen – 79 jaren oud, evenals zijn vrouw – besloten terug te treden uit het bestuur van de stichting Oorlogskerkhof Uden, waarvan hij de oprichter is. Met de ouderdom komen immers ook de gebreken en de bestuursfunctie trok een te grote wissel op Verstegen.
Verstegen d?nkt er echter niet aan om zich helemaal niet meer te bemoeien met het kerkhof. "De gasten opvangen blijf ik doen. Zo lang ik leef, of in ieder geval zo lang ik het kan doen." Al een jaar of vijftig vangen Toos en Ties buitenlandse bezoekers van het oorlogskerkhof op. "We geven ze een kopje koffie en een plakje zelfgemaakte cake in de keuken", vertelt Toos. Ties steekt elke dag minstens twee keer de Burg. Buskensstraat over om het grafregister en bezoekersboek in het kluisje op het kerkhof te leggen en ’s avonds weer binnen te halen. En dan maakt hij ook een rondje langs de graven, om bijvoorbeeld bosjes bloemen neer te zetten en de zaak in de gaten te houden. "Maar als je informatie wilt hebben over het kerkhof, moet je bij Anton Verbakel zijn, die weet er veel meer van", vertelt Verstegen bescheiden als hij zijn rondgang maakt. Maar al snel komen de anekdotes boven. "Kijk hier", hij tikt met zijn wandelstok zachtjes tegen een van de de marmeren gedenkstenen. "De enige Rus die hier begraven ligt. Is nog van adel ook. Eens in de drie, vier jaar komt zijn zuster hierheen met een orthodoxe priester, die zich bij ons omkleedt. Dan staan ze drie uur aan het graf."
Engels grondgebied
Het kerkhof bijhouden doet Verstegen niet, dat mag hij ook niet. Het gebiedje is officieel Engels grondgebied, elke week komt er een bedrijf uit Helmond het gras maaien en het terrein verzorgen. Wel houdt de Udenaar in het oog welke grafstenen aan vervanging toe zijn en doet hij aangifte van eventuele vernielingen. Maar het belangrijkste blijft het opvangen van de Engelsen, terwijl hij zelf slechts zeer beperkt Engels spreekt. "Nooit les in gehad. Ik heb het allemaal geleerd van de mensen die hier komen." Zijn vrouw Toos haalt een Engelse reisgids langs Europese oorlogskerkhoven te voorschijn: Major & Mrs. Holt Battlefield Garden. Daarin het Udense kerkhof, met expliciete vermelding van de Verstegens, een blijk van grote waardering van Engels zijde. Toos verklaart: "In dit huis is nog een achterdeur. Iedereen kan achterom komen en is welkom. Dat wordt blijkbaar erg gewaardeerd."
