Battlefield tour 2023 – 4 t/m 7 Juni 2023

door Webmaster | jun 27, 2023 | Battlefieldtours

Zaterdag 3 Juni.

Wij vertrokken, met een groep van 30 deelnemers, weer vroeg van het Schoolakkerplein in Breda.
Na een aantal pauzes bereikten we de Pont de Normandië die de Seine overspant.
Altijd weer een mooi moment om van deze grote brug, foto’s te maken.
Onze eerste echte “stop”, hadden we bij Pegasusbridge over het Caen-Kanaal.
Deze iconische plek vertelt het verhaal van de troepen van het Oxfordshire- en Buckinghamshire Light Infantery Regiment dat op 6 Juni 1944, na middernacht in slechts tien minuten beide bruggen veroverde.
De landingsplaats van de gliders van Major Howard, de bevelvoerder van de militairen , is nu aangegeven d.m.v. 3 monumenten.
Cafe Gondre, het eerst bevrijdde huis van Frankrijk, doet hier goede zaken met de vele bezoekers die deze plek willen zien.
Achter het museum ligt de originele brug en een replica van de Horsa Glider.
Een overblijfsel van de Atlantik Wall , de Hillman Binkers ligt achter Sword Beach en is normaal gesproken aan de binnenzijde in Juni niet toegankelijk.
Echter… in de week van de herdenkingen rond 6 Juni, was het complex niet alleen binnen te bezoeken, maar er was ook een groot reanactment kamp opgezet.
Geweldig om te zien hoe daar diverse historische voertuigen opgesteld stonden, compleet met de eigenaren, veelal in uniformen uit de tweede wereldoorlog.
Aan het eind van de middag, naar ons hotel in Bayeux waar wij van ons diner genoten.

Zondag 4 Juni.

Achter Sword Beach bij Ouistreham, ligt een grote vuurleidingsbunker van 5 verdiepingen.
Dit unieke bouwwerk herbergt een museum dat toont hoe deze kolos in de tweede wereldoorlog werd bevolkt en dienst deed als “ogen” voor de kustbatterijen.
De “leitstand” kon door het ruime zicht op de kust het vuur op een aanvaller aansturen.
Buiten waren een aantal voer- en vaartuigen opgesteld, w.o. een landingsboot.
Dit exemplaar was een replica en gebruikt in de film “Saving Private Ryan”.
Dan richting Arromanches, hier liggen nog de restanten van de beroemde kunstmatige haven (Port Winston).
Het museum wat over deze haven verteld, was na een forse verbouwing en uitbreiding weer gedeeltelijk open.
Dat de collectie niet meer was wat het voorheen was, hoorden wij van iemand die wij ontmoetten en al jaren in Normandië woonde. Het museum zou zich nu meer focussen op de algemene wo2 geschiedenis en niet meer van dat van de kunstmatige haven. Oordeel zelf!
Het kleine Liberators Museum Normandy dat sinds 2012 gevestigd is in Arromanches en is van een Nederlandse eigenaar , hij vertelde vol trots dat het grootste deel van de collectie bestond uit schenkingen van veteranen.
Enthousiast liet hij zijn zeer unieke verzameling zien. Ons advies; een bezoek is van harte aanbevolen. (9 Rue Colonel René Michel, 14117 Arromanches-les-Bains).
Ons derde en laatste bezoek van die dag, was aan het Overlord Museum en de vlakbij gelegen Amerikaanse Militaire Begraafplaats.
Bij het museum waren een groot aantal historische voertuigen opgesteld, ook reed er een Sherman Tank al luid ronkend zijn rondjes op een weiland achter het kamp. Een bijzondere ervaring.
Her museum zelf is onlangs vernieuwd en bied een ruime kijk op de gebeurtenissen uit de slag om Normandië. De vele diorama’s maken het dan ook zeker de moeite waard om hier te kijken.
De begraafplaats, waar 9386 slachtoffers liggen van de hevige gevechten op D-Day en daarna, wordt door vele duizenden bezoekers per jaar aangedaan.
Hier dringt het besef van de offers die de geallieerden hebben gebracht, goed door!

Maandag 5 Juni.

Vanuit Bayeux weer richting de Amerikaanse sector achter Utah en Omaha Beach.
Ste Mere Eglise is toeristisch, maar zeker het bezoeken waard.
Op de hoek van de kerktoren hangt, al jaren, een pop in parauniform die hiermee refereert aan John Steele, een parachutist van de 101ste Airborne Divisie die zo onfortuinlijk was om aan de spits te blijven haken. Een verhaal met een happy end, hij werd gered en overleefde de oorlog.
Als vanouds was er “Camp Geronimo” , met hier ook weer een keur aan allerlei historische voertuigen.
Een heel bijzonder “item” was een Fransman gestoken in een Amerikaans legeruniform uit die tijd, hij reed op een mooi wit paard, compleet met Amerikaanse vlag op het terrein weg richting het dorpsplein en was later ook aanwezig bij de onthulling van een nieuw monument van Theodore Roosvelt, de bevelhebber van de 4e Amerikaanse Infanterie Divisie die landden op Utah Beach.

Op weg naar Utah Beach. Ligt het kleine dorp Angoville au Plain, dat speelde een belangrijke rol in de gevechten in de streek op en na 6 Juni 1944.
In de kerk was door 2 medics van de “Screaming Eagles” een militaire opvang van gewonden ingericht. De medics, Moore en Wright verpleegden zo’n 80 slachtoffers, zowel Amerikaans als Duits en een jongetje van 4 jaar. In de kerk zijn de getuigen, in de vorm van bloedvlekken, op de kerkbanken zichtbaar.
Vandaag was het blijkbaar feest in dit dorp, wat bleek uit een groot aantal mensen die al dan niet toespraken hielden en herdachten.
Ik zag een oude bekende, de burgemeester van Angoville die ik de hand kon drukken.

Via Sainte Marie du Mont richting Utah Beach voor een bezoek aan het strand en museum.
Tevens werd hier de lunch gebruikt.
Vanwege de vloed en de sterke wind was er dit jaar helaas geen gelegenheid om een strandwandeling te maken. De ruwe golven boden een fraai schouwspel.

Voor ons laatste bezoek van deze dag, zouden we een kijkje nemen op de Duitse Militaire begraafplaats bij La Cambe.
Bij aankomst bleek dat we geen mogelijkheid hadden om de begraafplaats op te komen.
Door een aantal herdenkingen hier, helaas geen toegang voor ons.
Geen nood, wij reden naar Bayeux en bezochten hier de Britse militaire begraafplaats.
Hier liggen 4648 geallieerde en Duitse militairen begraven.
Deze begraafplaats is mede ontstaan door het feit dat hier een aantal grote veldhospitalen lag.

Dinsdag 6 Juni.

Op deze laatste dag, weer naar huis.
Maar niet zonder onderweg “La Coupole” bezocht te hebben.
Deze enorme ronde bunker was bedoeld voor het lanceren van de V-2.
Dat is er, door de zware bombardementen van de geallieerden nooit van gekomen.
Nu herbergt het een museum gewijd aan de bezetting van Frankrijk in WO2 met speciale aandacht voor de omwikkeling van de V-Wapens en een 3-D planetarium.
Rond 19.00 uur waren we terug in Breda en konden terugkijken op een mooie reis,
Volgend jaar is een “kroonjaar” want dan is het 80 jaar geleden dat de invasie in Normandië plaatsvond . Ook dan hopen we weer een battlefieldtour te kunnen maken naar deze historische streek.

Hans Rombouts
Battlefield Guide
History on Site